ਰੇਲਵੇ ਕੂਲੀ
Railway Coolie
ਕੂਲੀ ਭਾਰਤ ਦੇ ਹਰ ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਕਸਬੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਮਸ਼ਹੂਰ ਚਿਹਰਾ ਹੈ. ਉਹ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਹੇਠਲੇ ਵਰਗ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਕੂਲੀਆਂ ਦਾ ਪੇਸ਼ਾ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦਰ ਪੀੜ੍ਹੀ ਜਾਰੀ ਹੈ. ਹਰੇਕ ਪੋਰਟਰ ਦਾ ਇੱਕ ਨੰਬਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰੇਲਵੇ ਵਿਭਾਗ ਵਿੱਚ ਰਜਿਸਟਰਡ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਉਹ ਬਹੁਤ ਮਿਹਨਤੀ ਹੈ। ਸਵੇਰੇ ਸੂਰਜ ਚੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਦੇਰ ਰਾਤ ਤੱਕ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ. ਉਹ ਮੁਸਾਫਰਾਂ ਦਾ ਭਾਰੀ ਸਮਾਨ ਆਪਣੇ ਸਿਰ ‘ਤੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮੰਜ਼ਿਲਾਂ’ ਤੇ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਦੋ ਵਕਤ ਦੀ ਰੋਟੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਹਰੇਕ ਕੂਲੀ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਰੱਸੀ ਲਟਕਦੀ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਭਾਰੀ ਭਾਰ ਚੁੱਕਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਵਜੋਂ ਵਰਤਦਾ ਹੈ. ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ, ਟਾਂਗਾ ਸਟੈਂਡ, ਬੱਸ ਸਟੈਂਡ ਅਤੇ ਰੇਲਵੇ ਸਟੈਂਡ’ ਤੇ ਦਰਬਾਨ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ. ਆਮ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਪੋਰਟਰਾਂ ਦੀਆਂ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਰੇਲਵੇ ਪੋਰਟਰਾਂ ਦੀ ਹੈ.
ਰੇਲਵੇ ਪੋਰਟਰਸ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਾਮਾਨ ਚੁੱਕਦੇ ਹਨ ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਗਾਈਡ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਸੇਵਾ ਵੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਸਵਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਸੀਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਉਹ ਨੀਲੇ ਅਤੇ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਬਾਂਹ ਉੱਤੇ ਪਿੱਤਲ ਦਾ ਬੈਜ ਵੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਉੱਤੇ ਉਸਦਾ ਨੰਬਰ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ.
ਕਈ ਵਾਰ ਇੱਕ ਕੂਲੀ ਚਲਾਕ ਅਤੇ ਚਲਾਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਇਮਾਨਦਾਰ ਵੀ. ਉਹ ਪੇਂਡੂ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਉਜਰਤਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੋਈ ਰਿਆਇਤ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ.
ਵਿਅਰਥ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਕੂਲੀਆਂ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਚੁਟਕਲੇ ਦੱਸਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਤਾਸ਼ ਖੇਡਦੀਆਂ ਹਨ. ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕੂਲੀ ਸਮਾਜ ਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਮੈਂਬਰ ਹੈ. ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਨਾਲ ਨਰਮ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਸੁਧਾਰਨ ਲਈ ਕਦਮ ਚੁੱਕਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਕੂਲੀਆਂ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਸਨਮਾਨ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀ ਸਕਣ।
