ਚਲਾਕ ਕਾਂ

Chalak Kaa

ਇੱਕ ਕਾਂ ਸੀ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਪਿਆਸਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇਖਿਆ। ਉਸਨੂੰ ਕਿਤੇ ਵੀ ਪਾਣੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ।

ਅਚਾਨਕ ਕਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਇੱਕ ਘੜੇ ਤੇ ਪਈ। ਘੜੇ ਵਿੱਚ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਪਾਣੀ ਹੀ ਸੀ। ਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਚੁੰਝ ਘੜੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਕੇ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਪਰ ਉਸਦੀ ਚੁੰਝ ਪਾਣੀ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਸਕੀ।

ਕਾਂ ਨੂ ਇੱਕ ਵਿਚਾਰ ਆਇਆ। ਘੜੇ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਕੁਝ ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਪੱਥਰ ਪਏ ਸਨ। ਉਹ ਇੱਕ-ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਘੜੇ ਵਿੱਚ ਪੱਥਰ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ। ਪਾਣੀ ਘੜੇ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੱਕ ਆ ਗਿਆ। ਕਾਂ ਨੇ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਪਾਣੀ ਪੀਤਾ ਅਤੇ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਉੱਡ ਗਿਆ। ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਬੁੱਧੀ ਨਾਲ ਮਿਹਨਤ ਸੌਖੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।