ਭਾਰਤੀ ਪਿੰਡ ਅਤੇ ਮਹਾਨਗਰ
Bharatiya Pind ate Mahanagar
ਸ਼ਹਿਰ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਤੁਲਨਾ: ਭਾਰਤੀ ਪਿੰਡ ਮਹਾਂਨਗਰ ਵਿਚ, ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਿੱਧਾ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਤਿ-ਆਧੁਨਿਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੈ। ਪਿੰਡ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਸਿੰਜਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੈਸੇ, ਲੇਬਰ, ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਿੰਦੇ ਹਨ; ਪਰ ਸ਼ਹਿਰ ਅਜੇ ਵੀ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਨਹੀਂ ਵੇਖਦਾ।
ਪਿੰਡ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ: ਭਾਰਤ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ। ਚੌੜੇ ਖੇਤ, ਬਾਗ਼, ਬਗੀਚੇ, ਕੋਇਲ ਕੁੱਕ, ਸਰਦੀਆਂ-ਗਰਮੀਆਂ-ਬਾਰਸ਼ ਸਿਰਫ ਪੇਂਡੂ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਨੰਦ ਮਾਣਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿਚ, ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਦਾ ਕੋਈ ਰਾਜ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਹਰਿਆਲੀ, ਸਫਾਈ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਸਿਹਤ ਦਾ ਰਾਜ ਹੈ।
ਪਿੰਡ ਦੇ ਦੁੱਖ: ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਅੱਜ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਕੁਝ ਕੁ ਘਾਟ ਹਨ। ਨਾ ਤਾਂ ਸੜਕਾਂ, ਨਾ ਬਿਜਲੀ, ਨਾ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਧੁਨਿਕ ਚੀਜ਼ਾਂ। ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨੀ ਪਏਗੀ। ਡਾਕਟਰਾਂ, ਕੁਐਕਸ ਜਾਂ ਆਰ ਐਮ ਪੀ ਦੇ ਨਾਮ ‘ਤੇ ; ਸਵੱਛਤਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਅਨਾਥ ਆਸ਼ਰਮ ਤੋਂ ਸਕੂਲ ਕੂੜੇ ਦੇ ਢੇਰਾਂ , ਗੋਬਰ ਅਤੇ ਚਿੱਕੜ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਜੀਵਨ ਵੇਖ ਕੇ ਸੱਚਮੁੱਚ ਉਥੇ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਮਹਾਂਨਗਰਾਂ ਦੇ ਆਨੰਦ: ਮੈਟਰੋ ਵਿਚ ਸਾਰੀਆਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਹਨ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਇਥੋਂ ਦਾ ਆਦਮੀ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਨਿਰੰਤਰ ਸੰਘਰਸ਼, ਮੁਕਾਬਲਾ, ਈਰਖਾ, ਸਾਜ਼ਿਸ਼, ਹਾਦਸੇ ਦਾ ਦਬਦਬਾ ਹੈ। ਇਥੋਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਸਨੀਕ ਉੱਠਣ ਜਾਂ ਉੱਡਣ ਲਈ ਉਤਸੁਕ ਹਨ। ਇਸਦੇ ਲਈ, ਆਪਸੀ ਖਿੱਚ ਅਤੇ ਸਵਾਰਥ ਦਾ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਹੈ। ਮਹਾਂਨਗਰ ਵਿੱਚ, ਮਿੱਠਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਚਕੌਂਧ ਦੇ ਮੁਰਦਿਆਂ ਨੇ ਅੰਤਰ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਰਸ ਗਵਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ: ਮਹਾਂਨਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੱਧ ਰਿਹਾ ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਅਤੇ ਵੱਧ ਰਹੇ ਹਾਦਸੇ ਹੋਰ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹਨ। ਧੂੰਏਂ, ਆਵਾਜ਼ ਅਤੇ ਕ੍ਰਿਤਮ੍ਰਿਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਮਹਾਂਨਗਰ ਵਿੱਚ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਰਹਿਣ-ਸਹਿਣ ਹੁਣ ਪਵਿੱਤਰ ਨਹੀਂ ਰਹੇ। ਹਰ ਰੋਜ਼ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਧੂੰਆਂ ਅਤੇ ਪੈਟਰੋਲ ਸਾਹਾਂ ਵਿਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਭੀੜ ਇੰਨੀ ਵੱਧ ਗਈ ਹੈ ਕਿ ਘਾਤਕ ਹਾਦਸੇ ਵਧ ਰਹੇ ਹਨ।
ਸਿੱਟਾ: ਬਸਤਾਵ ਵਿੱਚ, ਦੋਵਾਂ ਪਿੰਡ ਅਤੇ ਮਹਾਂਨਗਰ ਦੀਆਂ ਆਪੋ ਆਪਣੀਆਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਦੁੱਖ ਹਨ। ਜੇ ਮਹਾਂਨਗਰਾਂ ਦੀਆਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿਚ ਵੱਧ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਮਹਾਨਗਰਾਂ ਵਿਚ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀ ਸੌਖ, ਸਾਦਗੀ, ਨੇੜਤਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਦੋਵੇਂ ਜਗ੍ਹਾ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।
