ਸਾਡੀ ਨਵੇਂ ਕਲਾਸ ਦੀ ਅਧਿਆਪਕਾ
Our New Class Teacher
ਸਾਡੀ ਗਣਿਤ ਦੀ ਅਧਿਆਪਕਾ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਜੂਲੀਕਾ ਸੀ। ਜੋ ਅਸਤੀਫਾ ਦੇ ਕੇ ਲੰਡਨ ਛੱਡ ਗਿਆ। ਉਹ ਸਾਡੀ ਜਮਾਤ ਦੀ ਅਧਿਆਪਕਾ ਵੀ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਲਦ ਹੀ ਨਵਾਂ ਅਧਿਆਪਕ ਆਵੇਗਾ। ਇਹ ਸਾਡੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਜੂਲੀਕਾ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਸੀ।
ਸ੍ਰੀਮਤੀ ਜੂਲੀਕਾ ਨਾ ਸਿਰਫ ਸਾਡੀ ਕਲਾਸ ਅਧਿਆਪਕ ਅਤੇ ਗਣਿਤ ਅਧਿਆਪਕ ਸੀ, ਬਲਕਿ ਉਹ ਸਾਡੀ ਦੋਸਤ ਅਤੇ ਮਾਰਗ-ਦਰਸ਼ਕ ਵੀ ਸੀ। ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵਰਗੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਸਾਡੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਅਤੇ ਹੋਰ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਸਾਡੀਆਂ ਨਿੱਜੀ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਵੀ ਹੱਲ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਿਸ਼ਟਾਚਾਰੀ ਅਤੇ ਸੁਹਿਰਦ ਸੀ। ਉਹ ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਅਧਿਆਪਕਾ ਸੀ।
ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਇੱਕ ਦਿਨ, ਸੋਮਵਾਰ ਸਵੇਰੇ, ਸਾਡੀ ਨਵੀਂ ਗਣਿਤ ਅਧਿਆਪਕ ਏ ਅਰੁੰਧਤੀ ਆਈ। ਉਹ ਵੇਖਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰ, ਦਿਆਲੂ ਅਤੇ ਸੂਝਵਾਨ ਸੀ। ਉਹ ਬਲਾਊਜ਼ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੀ ਸਾੜ੍ਹੀ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਆਕਰਸ਼ਕ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ।
ਉਹ ਬਹੁਤ ‘ਪਤਲੀ, ਉੱਚੀ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ’ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਉੱਤੇ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ। ਸਾਡਾ ਹੈੱਡਮਾਸਟਰ ਉਸ ਨੂੰ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਕਲਾਸ ਨਾਲ ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਕਰਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਨਵਾਂ ਸਬਕ ਸਿਖਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਉਹ ਬਹੁਤ ਕਠੋਰ ਸੀ। ਪਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੱਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ; ਪਰ ਉਹ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਜੂਲੀਕਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਅਧਿਆਪਨ ਦਾ ਆਧੁਨਿਕ ਢੰਗ ਵਰਤਿਆ, ਉਸਨੇ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਦਿੱਤੀ
ਅਤੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਵਰਗਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤੀ ਸਾਬਤ ਕੀਤਾ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਸਮੇਂ ਹੱਸਣ ਅਤੇ ਬੋਲਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ।
